शब्दातून माझ्या..

उमगे जिवा या न अर्थ कसला
बेभान जाहले कसे सावरू स्वताहाला
तीळ तीळ तुटते मन तुझ्याचसाठी
परी अर्थ ना उमगे तुझ्या खुळ्या मनाला
*************************
सवय झाली मला
तुझ्या शांत असण्याची
आसवे मनात दडवून
शक्य तितक हसण्याची.........
*************************
पानवलेल्या डोळ्यात आज
आश्रू नाही वाट न मिळली
स्पर्शलेल्या त्या सुखाची
कन भर ही साथ न उरली......
************************
क्षणात येती पाखरे
मनी घरटे बांधुनी जाती
उरलेल्या आठवांचे स्वप्न
मात्र उरी ठेऊनी जाती..!!!!!
**************************
श्रावणाच्या जल धारा
कधी मजवरि बरसून गेल्या
मनातले गुपित माझे
हळूच ओठावर ठेऊन गेल्या
**************************
शब्द असे सांडतील मोती
ओंजळ माझी तरी रिती
साथ अशी शब्दांची
का वाटे मज चोरटी..........
**************************
अबोल्याताले जगाने
माझे थोडेसे राहून गेले
थोडेसे शब्द आणि बरसे मौन
यात आयुष्य वाहून गेले ...!!!
****************************
सरले वर्ष आता पुन्हा नवी पहाट
नवीन किराणाचा लेऊन साज ...
नको बंध नकोत नको आश्रू...
नव स्वप्ना ना देऊ नवी वाट.
*****************************
आठावाचा एक आसु
हळूच गालावरून ओघाळला
मुकया भावनेने माझ्या
पापण्यात होता जो अडवलेला

रेश्मा..........